سفر شبراز

عشقباري به همين آساني ست

چند روز با يكي از دوستا براي برداشت از يك بناي قديمي رفتم شيراز البته برداشت بهانه بود بيشتر دلم براي شيراز تنگ شده بود ...دلم مي خواست از اين فرصتي كه پيش اومده كمال استفاده بكنم تا يك چيزايي ياد بگيرم!!! اولين روز با بچه هاي دانشگاه شيراز همراه استاد برداشت و معماري اسلاميشون مهندس شريفي سري به بافت قديم زديم تا ظهر تو بافت بوديم خداييش كلي لذت بردم هم از بچه ها هم از استاد .توي اين چند ساعت براي اولين بار نظرم عوض شد و فهميدم كه خيلي مهمه كجا و با كي درس بخوني اين گروه دوبار تمام كوچه پس كوچه هاي قديمي شيراز قدم زده بودن يكبار با توضيحات دكتر معماريان و يكبار توضيحات مهندس شريفي و از نزديك درسو درك كرده بودن. روي تمام اطلاعاتي كه خونده بودن تسلط داشتن و از آموخته هاشون لذت مي بردن!!!!!!! خلاصه كه كلي حالمون گرفته شد چون تا الان براي درسايي مثل برداشت يا انسان طبيعت و ... كه فرصتهايي هستن براي گفتن نا گفته ها ، با همچين جوي روبه رو نشده بوديم خيلي زجر داره وقتي ميبيني بچه ها يك جزوه 400 صفحه اي نه چندان جالبه معماري اسلامي بايد بخونن بدون اينكه ازش لذت ببرن و اونو درك كنن! از خوبي اين بچه ها و يك دست بودنشون هم هرچي بگم كمه يك چيز جالبه ديگه صبر و حوصله اين استاد بود هر سوالي با روي خوش جواب مي داد حتي اگر 100 بار گفته بود اين يكي كه تو دانشگاه مشهد اصلاً پيدا نميشه . اينجا بود كه كلي ياد استاد انسان طبيعتمون كردم كه اسطوره اي از صبر و حوصله + سواد بود خلاصه كه توي يك اردوي چند ساعته با شيرازيا چند برابره 3تا سفر تو استان خراسان كه با دانشگاه رفته بودم چيز ياد گرفتم كه اينو ميشه جز افتخارات بزرگان دانشكده معماري مشهد ثبت كرد. راستي بد نيست از دوستاي خوبه شيرازيم تشكر كنم به خاطر كمك هايي كه اين چند روز كردن . . به اميد روزهايي بهتر براي همه ي بچه هاي معماري دانشكده ي خودمون سكوتي ميكنم سنگين تر از فرياد