سفره هفت سین

سفره هفت سین که همچنان مرسوم است، معمولا چند ساعت مانده به تحویل سال چیده میشود. هر جزء این سفره وجودش حکمتی دارد و به قصد خاصی بر سر سفره قرار میگیرد. جالب است که تعداد "سین" های هفت سین گاهی از هفت عدد بیشتر میشود اما از آنجایی که عدد هفت همواره نزد ایرانیان از اهمیت خاصی برخوردار بوده و عددی کامل به حساب می آمده است ( هفت طبقه آسمان،هفت خان رستم، هفت جزء قرآن و...) مبنای این سفره بر هفت سین که هفت نوع خوردنی هستند گذاشته شده است : سماق، سیر، سنجد، سیب، سمنو، سبزی و سرکه . علاوه بر اینها اشیاء دیگری نیز به نیات مختلف بر سر سفره قرار میدهند از جمله: کتاب مقدس، که قرآن، اوستا یا انجیل است، آینه، برای رفع کدورت و یکرنگی، تخم مرغ رنگ کرده به نیت برکت و روزی که معمولا به تعداد اعضای خانواده تهیه میشود، شمع روشن به نیت روشنایی و طول عمر اعضای خانواده که به همین دلیل اعتقاد بر این بوده که شمع هفت سین را نباید خاموش کرد و در صورت لزوم این کار باید با برگ سبز یا نقل و نبات انجام شود، آب، نشانه صافی، پاکی و گشایش در کارها، سبزه به معنای حیات و نشاط و شادابی ،ماهی قرمز به نشانه زندگی و پایداری و گل به نیت باروری و شادابی بر سر سفره هفت سین گذاشته میشوند